Müəllifə aid 932 aforizm var:

Könüllərin birləşmək əzmi insani mahiyyətin, bədənlərin birləşmək istəyi isə heyvani başlanğıcın əlamətidir.

Bütün ömür boyu ruh yandıqca səpələnir, paylanır və onun qığılcımları münbit mühitlərə düşərək neçə-neçə yeni həyatların başlanğıcına çevrilir.

Pul şərab kimidir. Müəyyən həddə qədər adamı hala gətirir, bir az ondan artıq olanda cuşa gətirir, lap artıq olanda isə huşunu başından alır.

Bədən ən sədaqətli dostdur; hətta biz ona zülm edəndə də, o bizi tərk etmir, ta-a biz onu tərk edənədək.

Bədən ruhsuz qalanda ayrılığa dözməyib xiffətdən çürüyür.

Ancaq ruh taxtdan salınanda pul hakim ola bilər.

Təqva qədər əsrarəngiz bir duyğu yoxdur.

Var-dövlət – Haqq yolunda xərclənəndə fəzilətə, əks halda rəzalətə vəsilə olur.

İnsan bədəni dünyanın, kainatın bir zərrəsi olduğu halda, insan ruhu dünyanı, kainatı ehtiva etmək qüdrətindədir!

Nəfsi bir dəfə boğmaq asandır, amma o, səni zəif məqamda yaxalayana qədər hər dəfə yenidən qayıdır.

Pul qazanmaq qabiliyyət tələb edirsə, onu düzgün xərcləmək ikiqat qabiliyyət və mədəniyyət tələb edir.

Əqlə yiyələnmək yox, əql vasitəsilə biliklərə yiyələnmək lazımdır.

Bəsirət gözü açılana qədər insan dünyanı bədənin gözü ilə dərk etməyə çalışır.

İnsanın ən böyük varı – özünün var olmasıdır.

Ruhun təntənəsi bədənin inkarı üzərində qurulmamalıdır.

Ehtiras ona görə yaradıcılığın mənbəyidir ki, ruh ilə bədən ehtiras məqamında birləşir.

Mütləqi də, mahiyyəti də, sonsuzluğu və əbədiyyəti də insan ancaq ruhunun ənginliyində tapa bilər.

Ruhu yenməyin ən asan yolu nəfsə meydan açmaqdır.

Müəyyən bir həddə çatanda pul öz sahibini də satın alır.

Çox zəngin adam harın ola bilər, qürurlu ola bilməz, çünki var-dövlətini itirmək qorxusu qürurlu olmağa imkan vermir.

Pul da silah kimi ağıllı adamda olanda onu qoruyur, naqis adamda olanda həm özü, həm də ətraf üçün təhlükəyə çevrilir.

Ruhun əqldən ayrılması iki cür ola bilər: birincisi, ruh göylərə yüksəlir və öz ilahi mənşəyinə qayıdır; ikincisi, yerə enir və bədənlə onu bağlayan məqamda qərar tutur.

İnsanın ruhun iki qütbü arasında hansı məqamda qərar tutması əqldən asılı olur.

İnsanı onun cəsədində axtaranlar alovun nişanələrini küldə axtaranlar kimidir.

İstəklər əhvaldan və şəraitdən asılı olaraq dəyişir. Məqsəd isə ağıla əsaslandığı üçün sabit qalır. Ona çatmaq üçün isə neçə-neçə istəklərdən imtina etmək lazım gəlir.